ေတာ္ေလး၀

ေတာ္ေလးဝ အိမ္ယာ
ရပ္ကြက္စြန္က ခန္းနားထဲ တိုက္အိမ္ႀကီးထဲမွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ အရြယ္ အေဝးသင္ေက်ာင္းသူ အမ်ိဳးသမီးေလးဦး ေနထိုင္သည္။သူတို႔ရဲ႕ မိဘေတြကေတာသူေဌးေတြမို ့ေက်ာင္းအေၾကာင္းျပကာ ေပ်ာ္သလိုေနၾကေသာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားျဖစ္ၾကသည္။

သူတို႔ကေတာ့ ႐ႈတိုင္းယဥ္ ေခၚ ယဥ္ယဥ္
ပန္းႏြယ္
ဝါဆို ႏွင့္
ၾကယ္စင္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။

...................................
အိမ္ရဲ႕ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပန္းႏြယ္တို႔သံုးေယာက္ TV ၾကည့္ေနစဥ္
႐ႈတိုင္းယဥ္အျပင္မွ ျပေရာက္လာသည္။

ျပန္ေရာက္ၿပီလား ယဥ္ယဥ္

ဟုတ္

အင္း ငါတို႔ကို လက္ဖက္သုတ္ေပးစမ္းပါ။

ယဥ္ယဥ္ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး အထုပ္အပိုးေတြ အခန္းထဲထည့္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ၿပီး လက္ဖက္သုပ္ရသည္။ သုတ္ၿပီး လက္ဖက္ပြဲကို ကိုင္ကာ ပန္းႏြယ္တို႔ေ႐ွ႕ကို ခ်ေပးၿပီး သူမတို႔ေဘးမွာဒူးတုပ္ ထိုင္ေနလိုက္သည္။

ဒါက သူမဘဝ။ သူမတို႔ၾကားက သေဘာတူညီခ်က္။ သည္အိမ္မွာက သူမအနိမ့္ဆံုး ။
ခဏၾကာေတာ့ Tv ၿပီးသြားသည္။ ထိုအခါ ၾကယ္စင္က

ယဥယဥ္ ထ ။ငါနင့္အတြက္ စီစဥ္ထားတာ႐ွိသည္။

ဘာေတြစီစဥ္ထားပါလိမ့္။ သူမ စိတ္လႈပ္႐ွားသြားသည္။ ၾကယ္စင္က သူမကို ေရ အရင္ခ်ိဳးေစသည္။ ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲမွာ မတ္တပ္ရပ္ေစကာ ယဥ္ယဥ့္ကိုယ္ေပၚမွေရေတြကို သူမကိုယ္တိုင္သုတ္ေပးသည္။

ၿပီးေတာ့လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးသို႔ဆႏ့္ေစကာ မတ္တပ္ရပ္ေစသည္။ သူမအဝတ္ဗီဒိုထဲက အဝတ္တစ္စကိုယူကာ ရင္ကိုပတ္ေပးသည္။ အလ်ွားကုန္သြားထမိန္ဝတ္သလိုမ်ိဳး အစကို ညႇပ္ထားလိုက္သည္။ ေအာက္က ထမိန္ အဝါပြင့္ေလးကို ဝတ္ေစသည္။ ရင္ကိုပတ္ေပးထားေသာ အဝတ္က အနံတိုသျဖင့္ အေပၚကရင္တစ္ဝက္နီးပါဟိုက္ေနသလို ခ်ကကိုဖံုးသည္ဆိုရံုသာ႐ွိသည္။

လမ္းေလ်ွာက္လိုက္တိုင္း ခ်က္ကေလးေပၚလာႏိုင္သည့္အေနအထား ။ အေပၚက အဝါေရာင္ ဇာအက်ႌေလးဝတ္ေစသည္။ အက်ႌက ရင္ေစ့ လက္ပ်က္ ခါးတို ကေလး ။ ယဥ္ယဥ္ သူမကိုယ္သူမ မွန္ထဲျကည့္မိသည္ မွန္ထဲမွာသူမ ျမန္မာဆန္ဆန္ေလး Hot ေနသည္။

ႀကိဳက္ရဲ႕ယဥ္ယဥ္

ဟုတ္ႀကိဳက္ပါတယ္႐ွင့္

နင့္အတြက္ငါ တစ္ကူးတက ခ်ဳပ္ထားတာေလ အိမ္မွာေနရင္ ဒီလိုပဲဝတ္ရမယ္ေနာ္ ၾကားလား

ၾကယ္စင္ကေတာ့ အျမဲ သည္လိုပင္ ။သူမကို စိတ္တိုင္းၾက ျပင္ဆင္ဝတ္ဆင္ေပးၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္သူ

ၿပီးၿပီလား ေဟ့

ေျသာ္ ပန္းႏု ၿပီးၿပီ

ၿပီးရင္ လာ ။ အေပၚမွာ ဝါဆိုေစာင့္ေနတယ္

ဟုေျပာရင္း သူမယူလာေသာ သားေရလည္ပတ္ကေလးကို ယဥ္ယဥ့္ လည္ပင္းမွာပတ္ေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သံႀကိဳးမွာဆြဲကာ ေခၚသြားေတာ့သည္။

အေပၚထပ္အိပ္ခန္းထဲမွာ ဝါဆိုေစာင့္ေနသည္။ လက္ထဲမွာက သူ၏ လက္စြဲေတာ္ထားဝယ္ႀကိမ္။ဥ္ယဥ္ သူမေ႐ွ႕ ဒူးေထာက္ကာထိုင္လိုက္သည္။

ႏွစ္ရက္ေတာင္ ေနာက္က်ေနပါလား ဘာလို႔လဲယဥ္ယဥ္

ဟို...ကားလက္မွတ္မရလို႔ပါ

ဘာျဖစ္ျဖစ္ေနာက္က်တာက ေနာက္က်တာပဲ အျပစ္ေပးရမယ္ လက္ခံလား။

လက္ခံပါတယ္႐ွင္

မတ္တပ္ထ လက္ပိုက္စမ္း

ဝါဆို၏ အမိန္႔အတိုင္း မတ္တပ္ထ လက္ပိုက္လိုက္သည္။

ရႊမ္း

အ

ရြမ္း အမေလး

ရြမ္း
အ

တင္ပါး စြင့္စြင့္ေလးေပၚ က်လာေသာ ႐ိုက္ခ်က္မ်ား သူမနာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္ေနမိသည္ ။စုစုေပါင္း ၁၀ခ်က္တိတိ။
တင္းပါးေတြ က်ိန္းစပ္ေနၿပီ။

ဒီညေတာ့ဒီေလာက္ပဲ ။

ေျပာေျပာဆိုဆို ဝါဆိုက စံႀကိဳးမွဆြဲကာ ေအာက္ထပ္က အခန္းတစ္ခန္းထဲေခၚသြားသည္။ အခန္းကစတိုခန္းေလးမို႔ က်င္းသည္။ အခန္းၾကမ္းျပင္ကို ေကာက္႐ိုးခင္းထားၿပီး အဝတ္စုတ္ႏွင္ေခါင္းအံုးစုတ္ေလးခ်ေပးထားသည္။

ၾကယ္စင္က သူမကို လက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္လိုက္သည္။

သူမကို အဝတ္စုတ္ေပၚအိပ္ေစကာ သူမႏွစ္ဖူးကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္နန္းၿပီး

အိပ္ေတာ့ မနက္က်မွေတြ႔မယ္ ဟုဆိုကာ

မးီပိတ္ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။

ေတာ္ေလးဝစံအိမ္ကေတာ့ တိတ္ဆိတ္လို႔။

တကၠသိုေက်ာင္းဝန္းထဲသို႔ ႐ႈတိုင္းယဥ္ လမ္းေလ်ွာက္ဝင္လာသည္။ အနီေရာင္ရင္ဖံုးအက်ႌ ခါးတိုေလး ႏွင့္ ထဘီကို ခ်ပ္ရပ္စြာဝတ္ထားသျဖင့္ ျပည့္ၿဖိဳးေသာရင္က လံုးတင္းေနၿပီး လမ္းေလ်ွာက္လိုတိုင္း ခါးသားဝါဝါတို႔က လက္ကနဲ လက္ကနဲ။ ေျခသလံုးသားတို႔က ဝင္းကနဲ လင္းကနဲ ။တစ္စုတည္းစည္းေႏွာင္ထားတဲ့ ဆံပင္႐ွည္တို႔က ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးေပၚမွာ ဘယ္ညာ ယိမ္းလို႔။

အျပင္ပိုင္း ၾကည့္ရတာ သိမ္ေမြ႔ေနေပမဲ့ ႐ႈတိုင္းယဥ္ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဗလာင္ဆူေနသည္။ လူတိုင္းက သူမကိုလိုၾကည့္ေနသလို ခံစားရသည္။ ထဘီေအာက္မွအတြင္းခံမွမပါပဲ။ ဒါတင္မက ေရႊခ႐ုေလးေပၚမွာ တုန္ခါစက္ေလး တိပ္နဲ႔ ကပ္ေပးထားေသးသည္။

ဝါဆိုတို႔သံုးေရာက္က မနီးမေဝးမွ လိုက္လာၿပီး ခလုပ္ကိုဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ႏွင့္ကစားေနသည္။ ေျခလွမ္းပင္မမွန္ခ်င္ေတာ့။

အ..........

အနားက ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ျဖတ္သြားစဥ္ တုန္ခါစက္က အသံထြက္လာသျဖင့္ ပါးစပ္က ညည္းမိသြားသည္။ သေကာင့္သားႏွစ္ေယာက္က အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္လွည့္ၾကည့္သည္။ ယဥ္ယဥ့္မ်က္ႏွာကေလး ရဲလို႔။ ေက်ာင္းခန္းထဲ ေရာက္မွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္သည္။

ၾကယ္စင္တို႔သံုးေရာက္က သူမကိုဝိုင္းထိုင္ကာ တိုးတိးု ေျပာရယ္ၾကသည္။ သူမေခါင္းပင္မေဖာ္ႏိုင္။ စာလဲေအးေဆးမသင္ရ။ ခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ ျဖင့္။ သနပ္ခါးျဖင့္ လွပေနေသာ မ်ကႏွာေလးမွာ ေခြၽးေတြသီးေနၿပီ။

Major ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ သူမကိုေခၚကာ အိမိသာေဟာင္း႐ွိရာသို႔ေခၚသြားသည္။ အိမ္သာက အမ်ိဳးသမီးအိမ္သာ ။အနံအသက္မေကာင္းသျဖင့္ ထိုအိမ္သာဘက္သို ့လူမလာဘဲ လူ႐ွင္းသည္။ အိမ္သာကို အျမဲေသာ့ခတ္ထားေသာ္လည္း ေက်ာင္းေစာင့္အဖြားႀကီးကိုကပ္ေပါင္းကာ ေတာင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။

အိမ္သာေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ လူရိပ္လူေျခၾကည့္ကာ အိမ္သာတခါးဖြင့္သည္။ ပန္းႏြယ္က အျပင္မွာေစာင့္ေနသည္။
အိမ္သာခန္းထဲမွာ အိမ္သာငါးလံုးခန္႔႐ွိသည္။ အိမ္သာတံားတစ္ခုကိုဖြင့္လိုက္သည္။

အိမ္သာထဲ ယဥ္ယဥ့္ကိုဆြဲသြားကာ သူမတို႔ပါဝင္လိုက္သည္။ ေက်ာင္းအိမ္သာျဖစ္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္က်ယ္သည္။ ဝါဆိုက ယဥ္ယဥ့္ထဘီကို ခြၽတ္ကာ တုန္ခါစက္ကေလးကို ျဖတ္လိုက္သည္။ ၾကယ္စင္က လြယ္အိတ္ထဲက လက္ထိပ္ကေလးကို ထုတ္လိုက္သည္။သူမကို လက္ျပန္ခတ္လိုက္သည္။

ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲဟင္

မိုင္နာခ်ိန္ နင့္ကို ဒီမွာ ထားခဲ့မလို႔ေလ

မလုပ္ ဝု ဝု

စကားပင္မဆံုးလိုက္ ဝါဆိုက ပါးစပ္ကို တိပ္နဲ႔ ကပ္လိုက္သည္။
အိမ္သာဂမုတ္ေပၚ ေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေစကာ ေျခသလံုးနဲ႔ေပါင္ကို တြဲ၍တိပ္ႏွင့္တုပ္ထားသည္။ အဖုတ္ထဲကို လီးတုတစ္ေခ်င္းထိုးထည့္လိုက္သည္။

ဝူး.......

ေမာ္တာခလုတ္ေလးဖြင့္ထားသျဖင့္ သူမ ေျပာမျပႏိုင္ေသာခံစားမႈမ်ိဳးကို ခံစားေနရသည္။ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ကေတာ့ သူမကိုေသာ့ခတ္ထားခဲ့ကာ စာသင္ခန္း႐ွိရာ ျပန္ထြက္သြားၾကသည္။

............................
တခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ အိမ္းသာထဲ ပန္းႏြယ္ဝင္လာကာ သူမကို အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ ျဖည္ေပးသည္။ ႐ႈတိုင္းယဥ္ အားပ်က္လိုျဖစ္ကာ လႈပ္ပင္ မလႈႏိုင္ေတာ့ သူကို ထဘီျပန္ဝတ္ေပးကာ တြဲေခၚ၍ ကားေပၚတင္ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့ရေတာ့သည္။

ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ၾကယ္စင္တို႔သံုးေယာက္ထမင္းစားေနၾကသည္။ ယဥ္ယဥ္ကေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးတုပ္ထိုင္ေနရသည္။ မနက္ခင္းတစ္ခုလံုး အိမ္အလုပ္လုပ္ထားရသည္မို႔ ဗိုက္ကလည္း အေတာ္ဆာေနသည္။

ဗိုက္ဆာေနၿပီလား

ဟုတ္ကဲ့႐ွင့္

ပန္းႏြယ္၏ အေမးကို သူမသြက္သြက္ကေလးေျဖလိုက္သည္။

ဆာေနရင္ေကြၽးမွာေပါ့..........ေျပာေျပာဆိုဆို ဝါဆိုက ထလာကာ သူမကို လက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္လိုက္သည္။ ၾကယ္စင္က ပန္းကန္ျပားထဲတြင္ ထမင္းနဲ႔ဟင္းကို နယ္ကာ သူမေ႐ွ႕ခ်ေပးသည္။ ယဥ္ယဥ္ေၾကာင္တက္တက္ေလးၾကည့္ေနမိသည္။
ရႊမ္း........အ
စားေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ

ေက်ာျပင္ေပၚ ေျဗာတင္ခံရျခင္းႏွင့္အတူ အမိန္႔သံေၾကာင့္ သူမ ဒူးတုပ္ထိုင္ေနရာမွ ခါးေလးကိုင္းကာ ပန္းကန္ျပားထဲက ထမင္းကို ငံု႔စားလိုက္သည္။ ခါးတိုအက်ႌေလးဝတ္ထားသည္မို႔ ခါးဝါဝါတို႔က အတိုင္းသား။ လံုးအိေနေသာ တင္သားတို႔ကလည္းျပစ္မွားခ်င္စရာ။

ယဥ္ယဥ္ကေတာ့ တရိစၧာန္တစ္ေကာင္လို ျပဳခံရျခင္းအေပၚ သာယာသလိုခံစားေနရသည္။ ဝါဆိုကာ ဇလံုထဲ ေရထည့္ကာခ်ေပးသည္။ ထိုေရကို ေၾကာင္တစ္ေကာင္လိုလ်ွာနဲ႔ရပ္ကာေသာက္ရသည္။

==============================

အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ ၾကယ္စင္တို႔သံုးေယာက္ထိုင္ေနသည္။ ယဥ္ယဥ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္လ်ွက္သား။

ငါ့ေျခေထာက္ကို လ်ွက္ေပးစမ္း

ဝါဆိုရဲ႕ အမိန္႔အတိုင္း ေျခဖဝါးႏုႏုေလးကိုငံုနမ္းလိုက္သည္။ ေျခမေတြကစလို ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို စုပ္ရက္ေပးရသည္။ ထို႔ေနာက္ေျခသလံုး ။ဝါဆိုက တျဖည္းျဖည္းျခင္း နမ္း႐ႈံ ရက္ေပးေနရသည္။ ဝါဆိုထမိတ္ကိုခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ယဥ္ယဥ္ သူမ၏ အဖုတ္ကို နမ္း႐ႈတ္ အသံုးေတာ္ခံေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ဝါဆိုၿပီးသြားသည္။

အား...........

အေနာက္က ဆံပင္ေစာင့္ဆြဲလိုက္သျဖင့္ နာက်င္စြာေအာ္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္မိသည္။ ၾကယ္စင္က သူမခႏၲာကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားကို ကက္ေၾကးျဖင့္ညႇပ္ျဖတ္ေနသည္။ ႐ုတ္တရက္ၾကမ္းတမ္းလာေသာ အျပဳအမူေတြက ယဥ္ယဥ္ကို သိမ္ငယ္သြားေစသည္။

ၾကယ္စင္က သူမကိုနံရံ႐ွိရာသို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။ နံရံမွာ လီးတုတစ္ေခ်ာင္းကပ္ထားသည္။ ၾကမ္းျပင္မွာလဲေထာင္ထေနသည့္တစ္ေခ်ာင္း။

ပန္းႏြယ္က သူမကို လူးတုေပၚအဖုတ္ႏွင့္ေတကာထိုင္ခ်ေစသည္။
သူမက ေတ့လိုရံု႐ွိေသး။ ပုခံးႏွစ္ဖက္က ဖိခ်လိုက္သည္။
ဝူး..........နာပ်င္မႈေၾကာင့္မ်က္ရည္ဝဲလာသည္။ နံရံမွလီးတုကို ပါးစပ္ႏွင့္စုပ္ခိုင္းသည္။
ေစာင့္ေလ... ဘာလုပ္ေနတာလဲ ရႊမ္း

ေျပာေျပာဆိုဆို သားေရၾကာပြတ္ကေလးျဖင့္႐ိုက္ေလသည္။ သားေရၾကာပြတ္က ေက်ာျပင္တင္မက ရင္သားကိုပါလာလာထိသည္။ နာက်င္မႈ သာယာမႈေတဖယြႏွင့္သူမ ေပ်ာ္ဝင္လာကာ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ထို႔ေနာက္မိန္းေမာေနသာသူမကိုတြဲကာ အခန္းထဲပန္ထည့္ေပးကာ အျပင္က ေသာ့ခတ္လိုက္သည္။ ေကာက္႐ိုးခင္းေသာ အခန္းထဲမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ခံထားရေသာ မိန္းမပ်ိဳ......။

လက္ယာ